równać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, równaćam, równaća, równaćają, równaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że powierzchnia czegoś staje się równa, gładka, płaska; wyrównywać; niwelować : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równać — ndk I, równaćam, równaćasz, równaćają, równaćaj, równaćał, równaćany 1. «czynić równym, gładkim, płaskim, prostym, wygładzać, prostować; wyrównywać, niwelować» Równać powierzchnię czegoś. Równać plac, teren pod budowę. Równać pagórki, wzgórza. ◊… … Słownik języka polskiego
równać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się równym, gładkim, prostym; prostować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzniesienia terenu ulegają erozji i równają się. Szeregi maszerujących równają się. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równać w dół [w górę] — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmieniać ogólne wymogi, poziom jakiejś pracy tak, by był porównywalny z najgorszymi (lub najlepszymi) wynikami : {{/stl 7}}{{stl 10}}W szkołach często jeszcze nauczyciele równają w dół bądź są do tego zmuszani. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równać [zrównać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}z ziemią {{/stl 13}}{{stl 7}} niszczyć coś doszczętnie; burzyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niemcy systematycznie równali z ziemią całe dzielnice Warszawy. Zdobywcy zrównali z ziemią gniazdo oporu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
równać się — Coś równa się zeru zob. zero 2 … Słownik frazeologiczny
dół — Ceny lecą, poleciały w dół zob. lecieć 3. Czyjeś akcje idą w dół zob. akcja 2. Góry i doły zob. góra 7. Iść, pójść, spadać w dół zob. iść 10. Kaczy dół zob. kaczy 2. Od góry do dołu zob. góra 9. Równać w dół zob … Słownik frazeologiczny
góra — 1. Brać, wziąć nad kimś górę; być (nad kimś) górą «osiągnąć przewagę nad kimś, zwyciężyć kogoś, mieć lepszą pozycję»: (...) zawsze był górą. Silny, pewny siebie erudyta z lekką skłonnością do protekcjonalizmu. T. Raczek, Pies. 2. Coś bierze nad… … Słownik frazeologiczny
równanie — n I 1. rzecz. od równać Równanie terenu, szeregu, poziomów. 2. lm D. równanieań mat. «równość dwóch wyrażeń zawierających symbole literowe zwane niewiadomymi (np. 2x + 8 = 0)» Równanie z jedną niewiadomą, z dwoma niewiadomymi. Rozwiązać, ułożyć… … Słownik języka polskiego
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny